Tobias, het eigenwijze varkentje is soms lui en een beetje brutaal. Dan luistert hij niet naar mama, hij wil niet opruimen en op een dag loopt hij weg op zoek naar een andere mama. Maar dat is niet zo makkelijk. Bij het benzinestation willen de mensen alleen maar benzine en geen bazig kindje. De mama’s even verder op een terras wachten op thee met taart. Ook de kapitein van een schip wil de eigenwijze Tobias niet op zijn boot en de kampeerders sturen de kleine praatjesmaker op hun beurt snel weg. Gelukkig weet de postbode raad. Hij kent een mama die maar wat graag haar eigenwijze kindje terug wil. Maar wil dat ondeugende kindje nu ook wat opruimen? Tobias doet erg zijn best. Hij wordt er zelfs een beetje moe en verdrietig van. Dan geeft mama hem een dikke knuffel en een lekker badje. Papa leest een verhaal voor uit het dikke boek en daarna slaapt Tobias – nu een schoon, gehoorzaam en lief varkentje – heel lang ! De dieren in dit verhaal gedragen zich als mensen. Ze dragen kleren, wonen in huizen, rijden met auto’s enz. Tobias het brutale eigenwijze varkentje is heel herkenbaar. Boze kleuters dromen wel eens van een andere mama of papa bij wie alles kan en mag. De zoektocht leert Tobias hoe heerlijk het is om weer thuis te komen. Ruud Bruijn tekent een liefelijke kleinschalige wereld. Het weglopertje is nooit ver van huis. Op de achtergrond zie je steeds de bezorgde mama varken die haar kleine Tobias van op afstand in het oog houdt. En al spreekt ze haar ondeugend zoontje streng toe, ze is blij als terug is en ruimt verder op terwijl papa varken voorleest.
Isabel Bouttens