De vader van Ruben is ernstig ziek. Hij heeft kanker. Na een zware operatie komt hij weer thuis. Even lijkt het of alles goed komt. Toch is het voor Ruben een verwarrende tijd. Mag hij wel hopen dat papa weer helemaal de oude wordt? Hij zoekt een uitlaatklep bij zijn vrienden. Als hij op een dag een slecht rapport heeft, wordt zijn vader erg boos. Hij vindt dat Ruben zijn toekomst op het spel zet. Gelukkig doen ze tijdens de zomer ook veel leuke dingen samen; ze gaan fietsen en zoeken samen mooie plekjes op. Maar na een aantal maanden gaat het snel bergaf. Onderzoek wijst uit dat de ziekte weer de kop op steekt. Papa doet eerst alsof er niets aan de hand is.
Maar steeds vaker zoekt hij de stilte op, of trekt hij zich terug in zijn muziekkamer. Soms voert hij lange gesprekken met zielsverwanten en hij sluit ook weer aan bij de kerk. Ook met Ruben praat papa over ernstige zaken. Hij legt hem uit waarom hij zo boos was over die slechte cijfers. Zelf kon hij zijn droom om balletdanser te worden niet waarmaken. De baan op een verzekeringskantoor heeft hem nooit geboeid. Hij hoopt dat Ruben later wel een beroep kan kiezen waar hij van houdt. Het afscheid komt toch nog sneller dan verwacht. Ruben en mama willen een verzorgde uitvaart. Samen blikken ze terug op de moeilijke periode die achter de rug ligt, maar de dankbaarheid om alle mooie momenten overweegt. Ruben krijgt ook veel steun van zijn vrienden.
Eigenlijk benijden ze Ruben een beetje. Kevin noemt Rubens vader ‘Een vader voor altijd. Die vergeet je nooit meer.’ Dolf Verroen schreef een heel eerlijk boek waarin ziekte, pijn en verdriet een volwaardige plaats krijgen. Over de dood wordt openhartig gesproken, zowel in het ziekenhuis en thuis als op straat met de voetbalvrienden. Papa toont aan Ruben hoe hij zijn graf wil: een eenvoudige steen met een haag van buxus eromheen. Mama en Ruben maken na het overlijden de kasten leeg; ze overleggen samen wat ze met papa’s spullen doen.
De auteur kapselt het verhaal niet in, maar kiest voor een breder perspectief. We kijken door de ogen van Ruben naar de vaders van zijn vrienden. Ze zijn er nog, en toch zijn ze er niet echt voor hun zoon. De vader van Kevin is naar Suriname vertrokken en komt maar niet terug; bij Anton is er voortdurend ruzie omdat zijn vader alweer een nieuwe scharrel heeft. Als hij weggaat, neemt hij de laptop van Anton mee. Die achtergrondverhalen plaatsen de unieke band die Ruben met zijn vader heeft nog meer in de kijker.
Ze maken de lezer ook duidelijk dat er vele vormen van gemis zijn. De auteur besteedt in dit boek ook expliciet aandacht aan gelovige aspecten. Vader zoekt en vindt troost in de gelovige gemeenschap. De religieuze ondertoon vinden we ook terug in het stuk over de uitvaart en in de keuzen die Ruben en moeder maken in verband met vaders kleren en zijn fiets. Een sfeervol en ontroerend boek dat dood en verlies bespreekbaar maakt.
– Door Rita Ghesquiere –