Engeland, 1915. De stilaan naderende oorlog brengt verscheuring binnen de familie Fox. Edgar wil zich inzetten voor zijn vaderland en kan als dappere zoon rekenen op de steun en tevredenheid van zijn autoritaire vader. Broer Thomas, hoewel nog geen achttien, krijgt voor zijn lafheid de witte veer, omdat hij zijn studies medicijnen verkiest boven het front. Zijn zeventienjarige zus Alexandra voelt zich vervloekt. Haar gave om in de toekomst te kijken en de dood van anderen te voorspellen zorgt voor een onoverbrugbare kloof tussen haar en de rest van de wereld. Haar ouders ontkennen de mysterieuze gebeurtenissen en schrijven haar visioenen toe aan het toeval. Zelf blijft ze geloven in haar gevoel dat ze zich nuttig moet maken, zeker nu ze de steun van haar gezin dreigt te verliezen en de oorlog zoveel ellende met zich meebrengt. Ze probeert haar droom om verpleegster te worden waar te maken, maar door haar speciale gave wordt dit geen gemakkelijke opdracht. Wanneer ze de dood van haar eigen broer in een visioen door een zwarte raaf voorspeld ziet, besluit ze het lot zelf in handen te nemen. Ze vermomt zich als verpleegster en trekt naar het front… op zoek naar haar broer, én zichzelf.
Op het eerste gezicht lijkt De voorspelling een zoveelste oorlogsroman in het lange rijtje. Maar Sedgwick schreef naast een koud oorlogsverhaal tegelijk ook een verwarmend familiedrama, over de strijd tussen lafaards en helden, met een coming of age-historie over een mythologische prinses die gedumpt wordt in een harde realiteit, vol existentiële twijfel en onzekerheid in een zoektocht naar waarheid, redding en geloven. De auteur spaart de lezer geen kritische visie op de geschiedenis, maar raakt de verschillende kanten van een genuanceerde werkelijkheid aan, zonder daarbij een eenzijdige uitspraak te doen. Naar het verloop van de oorlog en de beschrijvingen ervan deed Sedgwick grondig onderzoek, alvorens zijn roman te schrijven. Dat maakt de auteur duidelijk in een noot en dankwoord.
Samen met Alexandra leert de lezer wat de harde gevolgen zijn voor een soldaat in actie. Ze leert dat er in een wereld vol zogenaamde heldhaftige kerels geen helden meer te vinden zijn. Maar in die wereld waar alles kapot is, waar het geloof en vertrouwen aan diggelen worden geschoten, vindt ze eindelijk een oor voor haar verhaal. In Jack, een oorlogskoerier, vindt Alexandra uiteindelijk een lotgenoot. Hij brengt rust in haar innerlijke strijd. Samen met hem probeert ze antwoorden te zoeken op existentiële vragen die iedereen in oorlogstijd (en ook nu nog) overvallen, maar die niemand durft uit te spreken, laat staan te beantwoorden. Kunnen zij, als zwakke en gebrekkige goden de dingen veranderen? Staat de toekomst vast, vastgeroest in visioenen, of kunnen we haar veranderen? Kun je zomaar van identiteit wisselen, een rol spelen in een gruwelijk toneelstuk waarvan je denkt het einde te weten? Kun je zomaar dromen en mensen veranderen? Kan Alexandra een leven veranderen?
Naast deze grote levensvragen, zijn ook de intertekstuele referenties naar de Griekse mythologie en het motief van de raaf een verrijking van het boek. Ook deze elementen dragen bij tot de gelaagdheid die het boek uit het lange rijtje van oorlogsromans verheft. De voorspelling leest als een herschreven dagboek, met fragmenten in telegramstijl, korte flashbacks en sprongen in de tijd. Zowel inhoudelijk als verhaaltechnisch doet het verhaal enigszins denken aan Morpurgo, die onder andere eenzelfde wijze van hoofdstukindeling toepast in Soldaat Peaceful .
De aftellende nummering volgt het wegtikken van de tijd, bouwt de spanning op, doet hopen op een goede afloop, maar voorspelt tegelijk het einde en de ondergang. Of leest de lezer hierin het verkeerde einde?
– Annelies Marin –