Tessa wil niet verliefd worden. Ze pakt haar pen en schrijft. – veel eten – geen vlinders vangen – niet denken – niet in iemands ogen kijken – niet in de buurt van de vijver komen Tessa vroeg namelijk aan mama wat verliefd zijn is. En mama had met een dromerige blik in de ogen geantwoord dat verliefd zijn heel erg mooi is. Want dan eet je niet meer, heb je vlinders in je buik, kriebels overal, denk je enkel aan hem en verdrink je in zijn ogen … Het is dus wel logisch dat ze een niet-verliefd-worden-lijstje maakt. Wat klinkt verliefd zijn griezelig eng! Wanneer er een nieuwe jongen in de klas komt, is ze niet meer veilig. En als ze dan nog eens een uitstapje naar de vijver maken, vertrouwt Tessa het helemaal niet meer. Tot ze geen vlinders, maar wel een vlieger krijgt …
Inge Misschaert weet op treffelijke wijze te omschrijven wat verliefd zijn is, althans voor die jonge lezers die al beseffen welke gevoelens en situaties het met zich meebrengt. Pas dan komt het spel met de letterlijke invulling van de omschrijving tot zijn recht. Tessa neemt mama’s beschrijving erg letterlijk en wordt daarom bang van de enge ziekte ‘verliefd’. Maar als ze oog in oog komt te staan met de vlinders en vlieger van Ben, beseft ze dat ze zich onnodig zorgen maakte. Verliefd zijn is niet écht verdrinken en het jeuken en kriebelen valt best mee! De illustraties van Yoeri Slegers zijn zacht en speels. Hun suggestieve karakter verraadt stiekem waarnaar het verhaal van Tessa zal fladderen. Tekst en beeld vormen samen een kriebelend boek over de liefde!
– Annelies Marin –