Mila woont met haar broertje Nallie en haar mama in één van de vakantiehuisjes op het terrein van een hotel. Hun leven veranderde drastisch sinds papa hen verliet. Er is geen geld meer voor hobby’s en sport. Zelfs nieuwe kleren of gezonde en lekkere voeding zijn niet meer mogelijk. Mila probeert er het beste van te maken. Wanneer Eline in het hotel komt wonen, gaat een nieuwe wereld open voor Mila. Nu zal alles veranderen, denkt ze. Eindelijk heeft ze een ‘beste vriendin’ gevonden. Tijd voor een ‘Briljant Plan’! Maar niet alles verloopt zoals gepland.
Vanaf de eerste bladzijden duik je in het leven van Mila. Dat leven is niet steeds even gemakkelijk. Ze is recent in de armoede terecht gekomen en moet roeien met de riemen die ze heeft. Maar dit hoofdpersonage is erg veerkrachtig en incasseert de moeilijkheden op een briljante manier. Ik werd als lezer meegesleept door haar optimisme en vond haar geen enkele keer zielig.
De schrijfstijl van de auteur draagt hier uiteraard toe bij. De korte zinnen, afgewisseld met actieve dialogen, houden de vaart in het verhaal. De lotgevallen van de twee meisjes wisselen af met uittreksels uit het ‘logboek’ van Mila. Hierin schrijft ze haar gedachten en plannen neer. Het geeft de lezer een mooie inkijk in de leefwereld en de beweegredenen van Mila.
De vriendschap (of is het iets meer?) tussen de twee meisjes wordt mooi uitgewerkt. Centraal staat de grote discrepantie tussen Eline, het enige kind van welgestelde en veeleisende ouders, en Mila, die in een armoedige omgeving toch het hoofd hoog tracht te houden. Niet elk kind krijgt evenveel kansen in dit leven. De dyslexie en het stotteren van Eline temperen wel een beetje de grote tegenstelling tussen beide meisjes. Mila helpt haar vriendin in de klas bij een spreekbeurt en bij de toetsen.
Het open einde geeft de lezer de mogelijkheid om achteraf rustig over het boek te reflecteren.
Ook de illustraties tillen het boek naar een hoog niveau. De cover is uitgewerkt in zachte kleuren. Op de achterflap staat in het rood volgende zin gedrukt: ‘alles wat ik nu ga doen MAG NIET’. Dit zet een jonge lezer er natuurlijk toe aan om het boek zeker WEL te lezen. De leuk geïllustreerde logboeknota’s wisselen af met de tekst en met smartphone berichtjes. Meer visueel aangelegde lezertjes komen zo ook aan hun trekken.
Eén opmerking heb ik: er komen wel heel veel problemen voorbij in dit boek: armoede, burn out, ontslag, ouders die gescheiden leven, uit huis zetting, diefstal, jeugdzorg, zware leerproblemen, pesten op school. Anderzijds blijft het boek optimistisch en vlot leesbaar door de veerkracht van het hoofdpersonage.
De verboden duinen is een veelzijdig kinderboek, dat je in één ruk uitleest.
Lut Vanderaspoilden