‘Op de dag dat het hertenschip verscheen, zat Vos na te denken over de wijde wereld.’ Zo’n zin opent meteen de poorten van de verbeelding. Wat is een hertenschip? Waarom staat Vos met hoofdletter en waarom denkt hij over de wijde wereld? Als je al aanneemt dat vossen denken …Vos zijn kop zit vol vragen, helemaal anders dan de andere vossen, die hem vragen wat dat met kippensoep te maken heeft (een vossengrapje voor de goede verstaander).
Als op een dag het hertenschip aanmeert, gaat Vos aan boord, samen met enkele duiven. Vos zoekt antwoord op zijn vragen, de duiven zoeken avontuur. Op zee krijgt Vos er alleen maar vragen bij. Als iedereen zowat moedeloos is, neemt hij figuurlijk het roer in handen met de woorden ‘we moeten er maar het beste van maken’. Uit wat de dieren dan samen doen, blijkt het belang van plannen maken en overzicht krijgen om uit stressvolle of schijnbaar hopeloze situaties te raken.
De illustratie is hier cruciaal: vanuit vogelperspectief kijk je mee met de dieren naar de kaarten op tafel. Uiteindelijk gebruikt iedereen zijn of haar talenten, waardoor ze piraten overwinnen en een paradijslijk eiland vinden. Op het eiland vindt Vos echter geen soortgenoot en niemand die antwoord op zijn vragen kan geven. Daardoor duikt een nieuwe, belangrijke vraag op: ‘Hoe vind je een vriend om mee te praten.
Daarop hebben zowel de hertenkapitein als de duiven een antwoord klaar, maar Vos geeft zelf het ultieme antwoord: ‘Maar ik denk dat je vrienden vindt door vragen te stellen.’ Het is een levensles die het boek meer dan de moeite waard maakt. Uiteindelijk vertrekken de dieren opnieuw, want niet de antwoorden blijken het belangrijkst, maar wel de weg ernaar toe, het samen beleven van avonturen. De vertaling van Rindert Kromhout is poëtisch en precies tegelijk: duiven ‘koeren’ zoals het hoort en de bange herten voelen zich ‘lamlendig’. De illustraties vallen vooral op door het gebruik van overwegend bruine, grijze, blauwe en groene tinten, die perfect passen bij dit verhaal over dieren, zee en eilanden.
De wisselende perspectieven zorgen ervoor dat je geboeid blijft kijken. De prent van de op buit beluste zeerovers (een beer, een everzwijn, krokodil, rat …) is krachtig en een beetje eng, al zorgen de kleine dieren in het gezelschap voor een grappige noot. De reis van Vos is een mooi boek om met kinderen te filosoferen.
Jan Van Coillie