Dit boek vertelt het verhaal van Maude, een Belgisch meisje dat geboren en getogen is in Congo. Als tiener leeft ze schijnbaar zorgeloos in Kinshasa: ze heeft er goede vrienden, toffe huisdieren, het is er bijna elke dag mooi weer en ze geniet meer van de prachtnatuur dan ze last heeft van de spanningen in het land. Maar wanneer de verkiezingen naderen, komen er steeds meer soldaten op straat en hangt er oorlog in de lucht. Wanneer zelfs haar school geplunderd en vernield wordt door boze Congolezen, moet Maude met haar ouders terug naar België vluchten.
Maude is Belgische, dus je zou denken dat ze zich al snel aanpast aan het leven en het grijze weer. Wel integendeel, vanaf de eerste dag heeft ze heimwee naar het leven dat ze moest achterlaten in Congo. Haar neven en nichten noemen haar ‘Congolese Maude’ en ook op school lukt het haar niet meteen om vrienden te maken, omdat ze zich anders dan de anderen gedraagt… en misschien omdat ze ook wel gewoon anders dan de anderen ís.
Katrien Baert beschrijft op pakkende wijze de moeilijkheden waarmee een ontworteld kind worstelt. Maude is namelijk een meisje tussen twee werelden. Aan de ene kant is ze Belgische, dus moest ze uit Congo vluchten naar veiliger oorden omdat de Congolezen hun woede richtten op de rijkere westerlingen.
Aan de andere kant is België voor haar alleen maar een vakantieland, omdat ze er nooit echt gewoond heeft. Ook ‘hier’ is ze dus een ‘vreemdelinge in eigen land’. Op de moeilijke momenten voelt Maude zich echt verloren: ze lijkt nergens thuis te horen. In bredere zin raakt de opschudding ook het hele gezin. Aangezien ze Congo even hard lijken te missen, maken haar mama en papa opeens veel meer ruzie. Gelukkig valt uiteindelijk alles weer in de plooi. Maude’s papa kan weer aan de slag in Congo en in de vakantie kan ze met haar mama op bezoek. Tegelijkertijd lukt het haar om in België vrienden te maken en haar plaatsje te vinden.
Op Clavis.be, de website van de uitgeverij, lezen we dat schrijfster Katrien Baert zelf tot haar tiende in Zaïre woonde en als tiener moest vluchten naar België toen er zware rellen uitbraken. Ze schijnt bovendien bijzonder geïnteresseerd te zijn in Afrika met zijn verhalen en de problematiek van Afrikaanse straatkinderen. Met dit boek heeft ze zo niet alleen haar eigen leven vertelt, maar integreert ze het soepel in een breder spectrum (Afrika, Congo, ontworteling, tiener-troubles…).
Met prachtige beschrijvingen wekt ze een soort van heimwee op, enerzijds naar de eigen tienerjaren en anderzijds naar een continent waar je zelf waarschijnlijk nog nooit geweest bent. De kleine tekstjes die Maude op haar zogenaamde weblog als dagboek schrijft, maken het des te actueler en realistischer. Ten slotte even opmerken dat dit boek eerder gericht is naar meisjes, hoewel jongens er niet door afgeschrikt hoeven te worden!
– Door Sebastian De Witte –