Hoe praat je met je kinderen over onrecht in de wereld? Hoe ga je in op vragen die ze hebben bij televisiebeelden van de vluchtelingencrisis? Hoe maak je een concept als “racisme” voldoende tastbaar? Laat ze dit boek lezen. De jongen achter in de klas is het debuut van Onjali Q. Raúf, een Engelse auteur en de oprichtster van de mensenrechtenorganisatie Making Herstory. De illustraties zijn van de hand van Pippa Curnick.
Een nieuwe jongen in klas. Altijd spannend! Nu nog meer dan anders, vinden het hoofdpersonage en diens vrienden. De nieuwe jongen, Ahmet, praat namelijk bijna niet en verschijnt maar zelden op de speelplaats. Toch proberen klasgenoten contact met hem te leggen, met behulp van fruit, snoep en stickers. De vrienden komen uiteindelijk te weten dat Ahmet samen met zijn familie op de vlucht ging voor de oorlog in zijn land. De tocht was lang en moeilijk, en Ahmet verloor het contact met z’n zus, vader en broer. Hij kwam alleen in Engeland aan. Waar zijn familie is, weet hij niet.
De klasvrienden zijn diep geraakt door het verhaal van Ahmet en willen hem helpen zijn familie terug te vinden. Wanneer ze in het nieuws horen dat de overheid van plan is de grenzen te sluiten, beseffen ze dat ze geen tijd te verliezen hebben. Ze gaan op pad voor een groots avontuur met verstrekkende gevolgen. Daarbij ontdekken ze helaas dat niet enkel Ahmet ten prooi valt aan vooroordelen, maar vinden ze gelukkig ook volwassenen op hun pad die graag helpen, en zo sprankeltjes hoop bieden in de barre wereld.
Een vlot geschreven boek dat een meerlagig thema uitkleedt tot wat relevant is voor het kinderhoofd. Het verhaal wordt je verteld vanuit het ik-perspectief, maar interessant genoeg kom je over die ik-verteller slechts bij mondjesmaat dingen te weten. In het boek wordt het onderweg ook wel duidelijk waarom dat voor de spanningsboog van het verhaal belangrijk is.
Een aanrader voor kinderen tussen 10 en 12 jaar, misschien zelfs al vanaf 9 jaar. Eveneens een aanrader voor ouders, leerkrachten en zorgverstrekkers, al was het maar om voorbereid te zijn op het spervuur aan vragen over de maatschappij waar je jonge lezer thuis je zeker aan zal onderwerpen. Een doos kleenex bij de hand houden is aangewezen.
Eline Zenner