Robin verhuisde samen met papa naar een appartement in de stad. Ze loopt er vrolijk rond in haar knalgele regenjas. Wat vreemd! De hele stad is grijs gekleurd en ook alle mensen kleden zich in grijstinten. Op school wordt ze zelfs gestraft voor haar opvallende jas en haar vrolijk gekleurde tekeningen. Gelukkig ontmoet ze Alani. Deze jongen heeft ook last met de grijze omgeving. Alani heeft een geheim. Eén keer in de week komt hij met enkele mensen samen om muziek te maken en te praten. Samen vormen ze een kleurrijke band die ingaat tegen alle grijsregels in de stad. Plots verschijnt er een kleurrijke regenboog boven de grijze gebouwen. Robin gaat op zoek naar de oorsprong van deze regenboog. En nee, ze vindt er geen pot goud, maar misschien wel een aanduiding voor de oorzaak van die saaie grijzigheid.
De prachtige tekeningen doen dit boek opvallen. De grijze stad is realistisch en gedetailleerd uitgebeeld met pagina vullende aquareltekeningen in de meest uiteenlopende tinten grijs. Ik wist niet dat er zoveel verschillende tinten grijs bestonden. (leigrijs, duifgrijs, zandgrijs, maangrijs, nevelgrijs, …) De illustraties zijn duidelijk de sterkte van deze auteur / illustrator. Hier en daar zie je doorheen het boek wat meer kleur verschijnen, maar een waterval van sprankelende kleuren wordt het nooit. En toch zijn de prenten geenszins saai. Je kan er blijven naar kijken.
In het verhaal is een verteller aan het woord. De dialogen vormen niet de hoofdmoot van het boek, maar toch leest het vrij vlot. Het verhaal wordt rustig en stapsgewijs opgebouwd. Van zodra de regenboog opduikt, raakt alles in een stroomversnelling. Vanaf dan maakte de verhaallijn enkele bokkensprongen, die voor mij breder mochten uitgewerkt worden. In 10 tekstbladzijden gaat het over de breking van licht, de menging van kleuren, heeft Robin een akelige ontmoeting met de conservator van maatschappelijk welzijn, die toevallig ook een verffabriek heeft en besluit Robin in te breken in die fabriek. Op dat moment verandert het boek in een spannende detective. Saai wordt het boek nooit en het thema blijft erg actueel: ‘Moet je je in een maatschappij aanpassen aan de grijze massa, of mag je jezelf zijn, wars van alle censuur en druk die wordt uitgeoefend?’ Robin vindt alvast een manier om zichzelf te blijven en de hele maatschappij beter te maken. Een positief einde van dit prachtig geïllustreerde boek.
Lut Vanderaspoilden