De aanhef klinkt als een sprookje. De aandachtige lezer vermoedt wellicht dat die ‘ondeugende kinderen’ dit perfecte plaatje wel eens kunnen verstoren. Uiteindelijk blijken nét de kinderen te begrijpen dat je geen ‘gouden lijst’ nodig hebt voor kunst. Omdat ze nog geen schilderij in huis hebben kopen de man en de vrouw alvast een gouden lijst waarin plaats is voor een mooi schilderij.

Aan een schilder vragen ze om er één te maken voor hen. De schilder pakt zijn schilder spullen en gaat met hen mee. Hij krijgt echter andere plannen als hij het huis binnenkomt en er drie ‘grijze’ vazen treft. De volgende dagen ziet hij een eikenhouten tafel en vier kale stoelen, linnenkasten, schotels en schalen die hij in felle kleuren beschildert. De tuinman en de kokkin vinden zijn kunstwerken heerlijk. ‘ De kinderen vochten om wie er op de mooiste stoel mocht zitten ‘ en ‘ ze maakten zonder mopperen hun huiswerk ‘ De man en de vrouw blijven echter aandringen: ze willen een mooi schilderij in de gouden lijst! Uiteindelijk krijgen ze hun zin. ‘ Maar de kinderen moesten erom lachen. ‘ Haha, we hebben wel honderd schilderijen in huis! ‘

Op zijn website verwijst Kromhout naar dit prentenboek als: ‘ Bloomsbury voor jonge kinderen’ . Dit prentenboek is echter véél meer dan een verwijzing naar deze vernieuwende kunstenaarsgroep. De kleurrijke prenten van Gerda Dendooven nodigen jonge lezers uit tot kijken en ontdekken van details. Ze doorprikt verwachtingen, zoals huidskleur en gestalte van het echtpaar en de reactie van de tuinman die bij het zien van de beschilderde vaas even wegdroomt naar de zomerjurk van zijn moeder. De taal van Kromhout is rijk en toegankelijk voor jonge kinderen. De vele ritmisch klinkende herhalingen waar telkens een nieuw stukje bijkomt, nodigen kleuters uit om actief ‘mee te lezen’ .

Anita Wuestenberg