De goede herder is een IJslandse klassieker. Gunnar Gunnarsson neemt ons mee tijdens de koude winternachten naar een onherbergzame bergstreek, waar een oude landarbeider Benedikt elk jaar de taak op zich neemt om de achtergebleven schapen – die niet voor de winter gevonden werden – naar beneden te brengen. De mensen uit het dorp weten dat, maar ze weten ook dat het een zware en gevaarlijke taak is. Tijdens de laatste adventsweek vertrekt hij om voor Kerstmis weer thuis te zijn. Benedikt gaat op stap samen met zijn hond Leo en een oude bok.
De eerste avond krijgt hij nog een warme maaltijd en een slaapplek in het gezin van Sigridur van Bot. De boer en zijn vrouw maken zich zorgen omdat er guur weer op komst is. Onverwachts sturen andere bezoekers een boer en twee knechten de plannen van Benedikt in de war. Zij rekenen op zijn hulp om hun eigen schapen die ze achteloos boven lieten bijeen te drijven. Samen trekken ze de bergen in, maar als de anderen naar het dal terugkeren met hun kudde wordt Benedikt overvallen door zwaar noodweer.
Zijn mondvoorraad is intussen geslonken en de hevige sneeuwstorm maakt het zoeken naar de achtergebleven schapen bijzonder moeilijk. Maar hij houdt vol en is blij met elk teruggevonden schaap. Maar zal hij de heroïsche strijd met de losgebarsten natuur winnen? Uitgeput moet hij naar het dal terugkeren, waar men ongerust op zijn komst wacht. De zoon Sigridur – jonge Benedikt – is intussen de bergen ingetrokken op zoek naar de oude man. Hij brengt de schapen veilig naar beneden. Dat de jongen ook Benedikt heet houdt een belofte in: deze mooie traditie zal niet verloren gaan.
De goede herder is een echt winterverhaal dat de lezer onderdompelt in het stille onherbergzame landschap van IJsland. Het ritme is traag en er gebeurt heel weinig. Toch slaagt de auteur er goed in om de aandacht van de lezer vast te houden. Gunnarsson beschrijft de diepe verbondenheid tussen mens en dier en de overlevingsstrijd zowel plastisch als poëtisch en invoelbaar. De belangeloze inzet van Benedikt en zijn liefde voor de (verloren) dieren maken hem tot ‘de goede herder’.
Rita Ghesquière