De dag dat Oorlog naar Rondo kwam gaat over drie vrienden Danko, Fabian en Zirka die in de stad Rondo wonen en heel bijzonder zijn, iedereen in Rondo kent hen. Danko heeft een doorschijnend lichaam, geeft licht als een lamp en zijn hart brandt fel. Fabian lijkt op een hond, heeft een goede neus, scherpe ogen en is zo licht als een veertje. Zirka lijkt op een vogel, want ze kan vliegen en schrijft en tekent haar vleugels vol met alles over haar vliegtochten. De inwoners houden van zingen, tekenen en gedichten schrijven. Midden op het plein staat een reusachtige serre met prachtige, uitzonderlijk kleurrijke bloemen die kunnen zingen, zo mooi dat de muziekliefhebbers van overal naar de stad toe komen om naar de prachtige muziek te luisteren.
De bewoners waren heel gelukkig met hun stad, tot dat de Oorlog naar Rondo kwam, zomaar ineens uit het niets, hij was zwart en angstaanjagend en plantte overal zwarte bloemen en vies, stekelig onkruid. Alle mooie kleuren veranderen in donkere kleuren. De Oorlog verwoestte alles en iedereen. De bewoners verlieten de stad en anderen verstopten zich in de hoop dat de Oorlog zo vlug mogelijk de stad zou verlaten. Het werd hoe langer hoe donkerder in de stad, de eens zo leuke straten waren doods en leeg.
Maar de drie vrienden houden de moed erin. Danko schijnt zijn licht op de bloemen die toch weer gaan bloeien en zingen . De inwoners zingen mee op het grote plein van Rondo en samen bedenken ze een slimme machine die de Oorlog kan overwinnen. Dat lukt, maar toch zal de stad Rondo nooit meer hetzelfde zijn. Alle kleurrijke bloemen zijn nu rode klaprozen en de drie vrienden houden littekens over aan wat gebeurde.
Dat de oorlog naar Rondo komt is een boek dat raakt. Het ijzersterke verhaal en de tekeningen laten zien hoe gruwelijk een oorlog kan zijn, hoe het voelt om je vertrouwde plek te verliezen en oog in oog te staan met ‘Oorlog’ als een vreselijk iemand. De boodschap in dit boek spreekt uit tekst en beeld, de prenten geven duidelijk mee hoe een oorlog alles kan veranderen, met krachtige symbolen zoals de klaprozen die sinds de Eerste Wereldoorlog staan voor alle oorlogsslachtoffers.
Het boek lees je het beste samen met kinderen, het is best confronterend, maar met een hoopvol einde. Het is gemaakt door twee Oekraïense kinderboekenmakers. Het lijkt over de huidige oorlog te gaan, maar het is geen nieuw boek, het werd al geschreven toen Rusland de Krim annexeerde (2014). Voor elk verkocht exemplaar schenkt de uitgeverij Lannoo 2 euro steun aan Oekraïne.
Magela Thielemans