Beste Broers

Onze recensie

Zonder al te technisch te worden: dit boek heeft het van zijn vertelperspectief. Je leest in Beste Broers het verhaal van twee broers, de negenjarige Raf en de vijfjarige Robbie. Dat doe je door de ogen van Raf die je als ik-verteller op sleeptouw meeneemt. Raf vertelt je over de veranderingen in z’n leven, de verhuis naar oma en opa samen met mama en papa, de eerste schooldag in een dorp ver buiten de stad zoals hij ze kent. Je raadt zo ongeveer wel waarom de familie is verhuisd, je voelt de stress en de drukte in het hoofd van spoedarts mama, die leeft voor haar werk. Je ontdekt hoe papa vooral op zoek is naar zichzelf, en maar weinig mentale ruimte heeft voor iets anders dan die zoektocht. Je leest hoe tussen de workaholic en de zelfzoeker twee jongens instaan, die gewoon gezien willen worden, maar centraal alleen achterblijven. Groot moeten worden en dat ook doen. Dat komt zeker voor een volwassen lezer veel sterker binnen door het ik-perspectief: je ziet jezelf als volwassene rondhollen door de ogen van een negenjarige. Je ziet hoe een negenjarige betekenis probeert te geven aan een zieke oma, de moed vindt om opa te gaan redden, en hoe in de marge van het verhaal twee broers ook echt broers worden. Wanneer alles op z’n plaats valt aan het einde van het boek, is het niet zo eenvoudig om het droog te houden. Zo is dit een boek dat het beste tot z’n recht komt wanneer de hele familie aan het lezen gaat, samen, of apart. Als volwassene vlieg je erdoor, maar voor de negenjarige hier in huis duurde het soms net iets te lang voor het avontuur aanzwengelde. Blijven aandringen, want ook die negenjarige komt uiteindelijk in het verhaal, en dat is de moeite!

 

Eline Zenner

Nieuw

Thema's

Leeftijd

Auteur